Terwijl zijn klasgenoten zich buigen over wiskunde, Frans en chemie werkt Din Sula zich uit de naad op oefenstage in het Spaanse Oliva. De nog steeds geen 18-jarige Din zag de voorbije maanden liefst drie jongensdromen in vervulling gaan. Maar de aanvaller pur sang heeft nog enkele doelen voor ogen.

Youngster
Sula ligt met Jordy Lokando op de kamer, die andere youngster bij OHL. Din moet in maart nog meerderjarig worden, maar beweegt zich perfect tussen de twintigers en de dertigers in de groep. “In het begin van het seizoen moest ik even zoeken om mijn draai te vinden”, bekent de aanvaller. “Dat toch wel grote leeftijdsverschil denk je niet zomaar weg. Maar op stage voel ik me heel goed tussen de andere jongens. Ik kan het met alle spelers goed vinden. Er heerst een goeie sfeer hier in Oliva en tot op vandaag bleven we gespaard van blessures. Enkel de felle wind speelt ons al eens parten. Maar mij hoor je niet klagen. Ik vertoef in Spanje terwijl ik net zo goed op de schoolbanken in Zaventem had kunnen zitten.”

Topper op en naast het veld
De jonge aanvaller zit in zijn laatste jaar van het humaniora en studeert Latijn-Wiskunde. Niet altijd even evident om een zware studierichting en voetbal te combineren. “De school denkt met mij mee en toont zich heel soepel. Uiteraard dien ik de verloren lessen van deze week in te halen eens ik opnieuw in België ben. Ik legde met Kerstmis goede examens af. Enkel chemie viel wat tegen. Ik denk wel dat ik in september hogere studies zal aanvatten. Daar moet ik nog eens over praten met mijn ouders”, grinnikt Sula.

Energie sparen
Op oefenstage beperkt Sula zich tot trainen, eten, verzorging en slapen. “Ik probeer zoveel mogelijk energie te sparen. Het gebeurt zelfs dat ik tussen twee trainingen door wat bijslaap. Om me te ontspannen speel ik op de Play Station en ‘s avonds trek ik soms naar de sauna. Een jonge gast als ik mist vooral ervaring. Daarom probeer ik elke training met mijn ogen te stelen en dingen op te pikken van de meer ervaren spitsen in de groep. In de weken dat ik naar school ga, kan ik slechts twee à drie trainingen meepikken. Hier op stage kan ik alles meedoen en dus sneller groeien.”

Jongensdromen komen uit
De oudere broer van middenvelder Drin Sula vertoefde een halfjaar geleden nog bij de beloften van OHL. Sindsdien zorgde hij ervoor dat drie van zijn jongensdromen werkelijkheid werden. “Het begon al in mei van vorig jaar toen ik mijn eerste profcontract tekende. Er was zowel buitenlandse als binnenlandse interesse. Zo kon ik zelfs naar Aston Villa. Maar na een gesprek met mijn ouders besloot ik om bij OHL te tekenen. Die club kent me al vijf jaar en bovendien kan ik zo mijn studies afmaken. In de eindronde van vorig jaar maakte ik met mijn invalbeurt thuis tegen Lierse een tweede jongensdroom waar. Tot slot mocht ik in de Jupiler League debuteren tegen Racing Genk. Ik ben best fier op wat ik de afgelopen maanden heb bewerkstelligd.”

Geduld, geduld en nog eens geduld
Na zijn basisplaats tegen Racing Genk verdween Sula weer een beetje naar de anonimiteit. Logisch, vindt hij zelf. “Ik was zelf best tevreden over mijn prestatie tegen Racing Genk. Ik was dreigend en toonde me één keer gevaarlijk met een kopbal naar doel. Maar die wedstrijd viel eigenlijk op een slecht moment. Kort daarop moest ik me immers voorbereiden op mijn schoolexamens. Ik wil uiteraard zoveel mogelijk spelen na de winterstop. Maar ik besef ook wel dat ik geduld zal moeten oefenen door de terugkeer van zowel Jovan Kostovski als Kim Ojo. Ik wil zeker volgend seizoen ook nog tot de A-kern behoren en dan af en toe laten zien wat ik kan.”

Typische goalgetter
Een spits leeft van doelpunten. Dat geldt zeer zeker ook voor Sula. Wie Din al bij de Beloften zag voetballen, weet dat hij in de zestien dodelijk efficiënt is. “Ik ben inderdaad een type dat graag in de zestienmeter komt om daar af te werken. Die bal moet er in. Hoe, dat maakt me eigenlijk niets uit: rechts, links, met het hoofd of met de schouder… Als de bal maar tegen de netten hangt”, besluit de aanvaller die een groot stuk van zijn vorming genoot bij Diegem.

Stef Peuskens